Wspomnienia zesłanych na Sybir

- Przez wiele lat nie mogliśmy mówić o tym, co nas spotkało. Nie wolno było wspominać o wywózkach na Sybir - powiedziała Maria Wardziak, rozpoczynając opowieść o trudnym dzieciństwie, o traumatycznym wspomnieniu szlaku, który zaprowadził 5-letnią wówczas Marysię wraz z rodziną w głąb Związku Sowieckiego. Uczniowie słuchali w napięciu o strasznym cierpieniu, wszechobecnym głodzie, pracy podczas mrozu sięgającego 50 stopni Celsjusza. Bardzo zainteresowały ich też wspomnienia Stanisławy Pistelok, której mama była w ciąży podczas deportacji i urodziła córkę na Syberii. Po zakończeniu głównej części spotkania gimnazjaliści zadawali szczegółowe pytania i słuchali w skupieniu, wzruszeni.

Wielu zesłańców nigdy nie wróciło na polską ziemię. Ci, którzy przeżyli, dają świadectwo trudnych, pełnych cierpienia dziejów naszej ojczyzny. Słuchając relacji Sybiraczek, można sobie zadać pytania: Czy doceniam to, co mam? Czy wiem, jaką wartością jest spokojne i dostatnie życie?