Starania o przyznanie asystenta językowego trwały od dawna. W styczniu 2009 roku po raz trzeci złożyliśmy wniosek (w ramach programu Socrates Comenius). Dotąd za każdym razem wniosek był zatwierdzany przez Narodową Agencję, jednak nie został wybrany przez konkretną osobę, która byłaby zainteresowana przyjazdem do naszej szkoły. Dlatego też entuzjazm i radość były ogromne, gdy dowiedzieliśmy się, że tym razem wreszcie się udało i jest ktoś zainteresowany stażem u nas!

W sierpniu 2009 roku, gdy załatwialiśmy ostatnie formalności dotyczące przyjazdu asystenta, byliśmy podekscytowani, ale też pełni obaw, jak ułoży się ta współpraca. Zastanawialiśmy się, jak będzie asystent funkcjonował w naszej szkole, czy spodoba się mu u nas, no i wreszcie jaka będzie reakcja dzieci: czy polubią nową panią z Portugalii? Asystentka - Joana Rita Barral Lopes Vieria - przyjechała do nas 14 września z Portugalii, w ramach rocznego stażu po ukończeniu studiów nauczycielskich.

Joana okazała się ciepłą osobą, otwartą na nowych ludzi i na wyzwania. Bardzo łatwo nawiązuje relacje z dziećmi. Od pierwszych dni trwania stażu świetnie wkomponowała się w życie szkoły, angażując się w pracę z dziećmi, jak i w integrowanie się z gronem nauczycielskim.

W ramach stażu prowadzi u nas zajęcia ze sztuki (głównie w klasach 0-3), a także kółko języka portugalskiego. Dzieci bardzo lubią te zajęcia. Kontakty z "panią z Portugalii" motywują ich do mówienia po angielsku, co z pewnością jest jedną z wielu ważnych korzyści płynących z przyjazdu asystenta. Udział w programie i przyjazd Joany uzmysłowił uczniom potrzebę uczenia się języka angielskiego, sprawił, że dostrzegli praktyczny sens tej nauki.

Podczas zajęć dzieci chętnie nawiązują kontakt z Joaną. Często dochodzi nawet do zabawnych sytuacji, Gdy uczniowie, chcą nawiązać jakikolwiek dialog z panią, pytają na przykład: "What’s your favourite number, colour, day, pet" itp. lub wołają "How are you?",
ilekroć spotykają ją na korytarzu.

Z całą pewnością jesteśmy zadowoleni z przyjazdu Joany do naszej szkoły. Już teraz wiemy, że będzie nam jej brakować we wrześniu... Bo, niestety, zostaje z nami już tylko do 25 czerwca... Zostało jeszcze zaledwie kilkanaście dni.

Joana mówi, że już tęskni za domem, za przyjaciółmi, za słońcem, którego bardzo jej u nas brakowało. Jednocześnie twierdzi, że jest szczęśliwa z wyboru tego właśnie projektu, tej szkoły i zapewnia, że mile będzie wspominać czas spędzony tutaj. "Jestem zachwycona Pszczyną. Ale podobały mi się też wszystkie inne miejsca w Polsce, które mogłam zobaczyć. Najlepiej wspominam zimowe wyjazdy w góry - Zakopane, Równica, Nowy Sącz, gdy było bardzo dużo śniegu, po prostu pięknie!".

Chcielibyśmy, aby wszystkie zawiązane przez ten czas przyjaźnie przetrwały. Mamy zamiar pozostać w stałym kontakcie z Joaną. Dzieci w naszej szkole będą zawsze pamiętać, jak po portugalsku powiedzieć "dziękuję", "dzień dobry" i zapamiętają, że uczą się angielskiego, by móc go praktycznie używać w życiu.

Ewa Pławecka-Stachera
nauczyciel języka angielskiego w SP nr 18 w Pszczyna