Czym jest dalekowzroczność?

Nadwzroczność jest przeciwieństwem problemu, jakim jest krótkowzroczność. Do powstania dalekowzroczność dochodzi wówczas, gdy długość gałki ocznej bądź moc optyczna soczewki są zbyt małe. Przeważnie jest to nabyta wada wzroku, której objawy obserwuje się w wieku dorosłym. Problem ten może co prawda ujawnić się w dzieciństwie, ale zdarza się to niezwykle rzadko, a jakby tego było mało, przeważnie mija wraz z dojrzewaniem narządu wzroku.

Dalekowzroczność a prezbiopia - jakie objawy powodują?

Nadwzroczność bardzo mocno może utrudniać obserwowanie obiektów, które znajdują się niedaleko nas. Wydają się być nieostre, co znacząco pogarsza jakość codziennego funkcjonowania osoby zmagającej się z tą wadą. Wykonywanie takich czynności jak pisanie czy czytanie może okazać się problematyczne. Niekorygowana nadwzroczność, zwłaszcza jeśli jest zaawansowana, może powodować też bóle głowy oraz uczucie zmęczenia oczu. Na pozór wydaje się, że pomiędzy dalekowzrocznością a prezbiopią występują znaczące podobieństwa. W przypadku dalekowzroczności narzeka się przecież na niewyraźne widzenie z bliska. Jeżeli chodzi zaś o starczowzroczność, dla osób zmagających się z nią znamienne jest oddalanie gazety, by móc ją przeczytać. Przyczyny powstawania obydwu problemów są jednak różne, więc proces diagnostyczny powinien odbywać się w gabinecie okulistycznym.

Jakie są różnice pomiędzy starczowzrocznością a prezbiopią?

Prezbiopia i nadwzroczność to dwa różne problemy natury okulistycznej, których nie należy ze sobą mylić. Starczowzroczność stanowi bowiem efekt naturalnego starzenia się narządu wzroku. Wynika zatem nie z tego, że obraz skupia się za siatkówką, ale z tego, że w miarę upływu lat dochodzi do pogorszenia elastyczności soczewki. Ponadto, prezbiopia pojawia się najczęściej u osób po 40 roku życia, natomiast dalekowzroczność o wiele wcześniej.

Jak właściwie zdiagnozować problem?

Bez względu na to, czy podejrzewamy u siebie nadwzroczność, czy też może prezbiopię, powinniśmy udać się do gabinetu okulistycznego na konsultację. Po przeprowadzeniu badania przedmiotowego możliwe będzie określenie tego, z jakim problemem się zmagamy. Bardzo prawdopodobne jest też to, że zostanie wykonany test na astygmatyzm, który może współwystępować zarówno z prezbiopią, jak i z nadwzrocznością. Po rozpoznaniu problemu możliwe będzie zastosowanie środków, które zwiększą jakość codziennego funkcjonowania. Najczęściej zaleca się noszenie indywidualnie dobranych szkieł korekcyjnych. Do wyboru ma się zarówno okulary, jak i soczewki kontaktowe. Przyzwyczajenie się do nich może zająć trochę czasu, dlatego wskazana jest cierpliwość. Okres adaptacyjny nie trwa z reguły dłużej niż kilka lub kilkanaście dni.