Wydarzenie wspomnieniowe poświęcone księdzu z Brzeźc

Muzeum św. Jana Sarkandra w Skoczowie zaprasza na spotkanie poświęcone ks. Prałatowi Alojzemu Zubrowi w 1. rocznicę śmierci. Pierwszym punktem programu wydarzenia będzie seminarium historyczno wspomnieniowe w Nowej Sali Sesyjnej przy Rynku 3. Prelegenci: Halina Szotek, Ks. Andrzej Czyż, Antoni Kratki, Andrzej Bacza, Anna Hyski.

Następnie w Muzeum Sarkandrowskim przy Rynku 2 odbędzie się koncert akordeonowy w wykonaniu Marcina Jabłońskiego z okazji XXI Dnia Papieskiego. Zostanie także otwarta wystawa pt. "Ksiądz Prałat Alojzy Zuber i jego wielcy poprzednicy. Parafia Pw. Św. Ap. Piotra i Pawła w Skoczowie". Gościnnie wystąpi Józef Broda. Spotkanie poprowadzi Jakub Staroń.

Zapraszają: Łucja Skrond, Jakub Staroń.

Podczas wydarzenia będzie można wesprzeć "Przestrzeń opatrzności" - rozbudowę DPS-u dla chłopców w Skoczowie.

O księdzu prałacie Alojzym Zubrze (1939 - 2020)

Urodził się 4 VI 1939 r. w Brzeźcach.

1957 - 1963 - studia w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie
3 VII 1963 r. - prymicje w rodzinnej parafii.

Parafie, w których posługiwał jako wikary:

1963 - 1966 - kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Niedobczycach,
1966 - 1969 - kościół pw. Św. Klemensa w Miedźnej,
1969 - 1973 - kościół pw. Św. Mikołaja w Pierśćcu,
1973 - 1976 - kościół pw. Św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Rybniku-Chwałowicach.

Parafie, w których był proboszczem:

IX 1976 - administrator parafii pw. Św. Mikołaja, od 1980 - proboszcz,
10 IX 1983 - administrator parafii pw. Św. Ap. Piotra i Pawła w Skoczowie,
1984 - proboszcz parafii pw. Św. Ap. Piotra i Pawła w Skoczowie.
1994 r. - kanonik diecezji bielsko-żywieckiej,
1997 r. - prałat Ojca Św. Jana Pawła II,
1983 - 1989 i 1993 - 2014 - dziekan dekanatu skoczowskiego, Diecezjalny opiekun Apostolstwa Maryjnego Cudownego Medalika, Diecezjalny opiekun Apostolstwa Dobrej Śmierci.

ROK 2013:

ZŁOTY JUBILEUSZ ŚWIĘCEŃ KAPŁAŃSKICH,
30 - LECIE PROBOSZCZOWANIA W PARAFII PW. ŚW. APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA W SKOCZOWIE.

Od 2014 r. na emeryturze.

DZIECIŃSTWO I MŁODOŚĆ

Urodził się 4 VI 1939 r. w Brzeźcach. Rodzice - Franciszek i Zofia, rodzeństwo: starszy brat Stanisław, siostry Bronisława i Monika, najmłodszy brat Jan przejął rodzinne gospodarstwo. W wyniku działań wojennych w 1939 r. spłonęło całe gospodarstwo, rodzina została przeniesiona do pobliskiej Studzionki. Po odbudowie gospodarstwa wrócili do Brzeźc, gdzie spędził dzieciństwo u dziadków, pomagał w pracach rolnych.

W Brzeźcach chodził do szkoły podstawowej, był do I Komunii Św. i bierzmowania, a od kl. V był ministrantem. W Pszczynie uczył się w Liceum im. Bolesława Chrobrego, w 1957 r. zdał maturę.

W latach 1957 - 1963 studiował w Śląskim Seminarium Duchownym - I rok w Tarnowskich Górach, a następne 5 lat w Krakowie.

W III 1963 r. otrzymał święcenia diakonatu z rąk ks. bpa Józefa Kurpasa,
23 VI 1963 r. prezbiteriat z rąk bpa Herberta Bednorza w Katedrze Chrystusa Króla w Katowicach.
3 VII 1963 r. odprawił Mszę św. prymicyjną w rodzinnej parafii w Brzeźcach.

KAPŁAŃSTWO

WIKARIAT:

1963 r. - wakacyjne zastępstwa w ss. Jadwiżanek w Katowicach - Bogucicach i w parafii Św. Józefa w Katowicach - Załężu.

Od sierpnia 1963 r. był wikariuszem w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Niedobczycach, gdzie proboszczem był ks. Jan Tomala, a jednym z wikarych przybyły rok wcześniej z parafii w Skoczowie ks. Alojzy Majnusz. Z tej parafii szczególnie zapamiętał coroczne pielgrzymki na Górę Św. Anny i wrześniowe piesze pielgrzymki do Pszowa.

Od września 1966 r. był wikarym w parafii Św. Klemensa w Miedźnej koło Pszczyny, w pięknym drewnianym kościele z XVII w. Do parafii należały wnioski Frydek i Gilowice, gdzie dojeżdżał do punktów katechetycznych. Proboszczem był ks. Stanisław Czerwionka z Łąki.

W okresie od września 1969 do I 1973 r. był wikarym w parafii Św. Mikołaja w Pierśćcu, u ks. proboszcza Wilhelma Karety. Katechizował dzieci z Pierśćca i Zaborza.

Od I 1973 - VIII 1976 r. był wikarym u ks. Henryka Rothkegla w parafii Św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Rybniku - Chwałowicach. Drugim wikarym był ks. Henryk Bolczyk, przez 15 lat krajowy duszpasterz ruchu oazowego, a potem w 1981 r. - jako proboszcz w Katowicach - wspierający strajkujących górników kopalni "Wujek".

II - PROBOSTWO

We wrześniu 1976 r. został administratorem parafii Św. Mikołaja w Pierśćcu, a od jesieni 1980 r., po śmierci ks. Wilhelma Karety, jej proboszcz. W styczniu 1981 r. uzyskał zgodę na budowę kaplicy z punktem katechetycznym w Zaborzu, w lipcu 1982 r. zaczęto kopanie fundamentów.

S K O C Z Ó W

10 IX 1983 r. - w dniu pogrzebu proboszcza ks. Karola Pichy - ks. bp Herbert Bednorz mianował go administratorem parafii pw. Św. Apostołów Piotra i Pawła w Skoczowie. W tym samym roku został dziekanem skoczowskim, w 1984 r. - proboszczem.

Ks. prałat o swoich skoczowskich latach

Z okazji 50-lecia kapłaństwa ks. prałata nr 7/204 miesięcznika parafialnego "Effata" z lipca 2013 r. został poświęcony jego życiu i posłudze kapłańskiej. O swoich skoczowskich latach napisał:

"Od 1992 r. Śląsk Cieszyński, a więc i Skoczów, zaczęły należeć do nowej diecezji bielsko-żywieckiej, której ordynariuszem został ks. bp Tadeusz Rakoczy. Bł. Jan Sarkander został współpatronem diecezji obok św. Maksymiliana Kolbego i św. Jana Kantego. W 1993 r. ogłoszono w Watykanie dekret kanonizacyjny Jana Sarkandra. Bp Tadeusz Rakoczy udał się do Watykanu, aby zaprosić Ojca Świętego do Skoczowa, do miasta narodzenia Jana Sarkandra. W ślad za biskupem pojechała zaprosić go także czteroosobowa delegacja ze Skoczowa, wśród której znalazłem się ja i burmistrz. Papież przyjął nas 29 września 1994 r. w Castel Gandolfo. Na zaproszenie Ojciec Święty odpowiedział: "Zobaczymy". Okazało się, że te marzenia się spełniły. Dzień po kanonizacji Jana Sarkandra w Ołomuńcu, gdzie poniósł męczeńską śmierć i gdzie są jego relikwie, Ojciec Święty przyjechał do Skoczowa 22 maja 1995 r., aby przewodniczyć na Kaplicówce dziękczynnej Mszy św. za dar kanonizacji w otoczeniu ponad 100 biskupów, 700 kapłanów i 300 tysięcy pielgrzymów. Trwałą pamiątką po papieskiej pielgrzymce jest kościół filialny pw. Bożego Miłosierdzia w Wiślicy wybudowany w latach 1998 - 2004, wyraźnie przypominający wyglądem papieski ołtarza.

Od 2002 r. rozpoczęliśmy gruntowny remont parafialnego kościoła, zaczynając od odprowadzenia wód i osuszenia kościoła. Wymieniono tynki, okna, wyremontowano wieżę, znacznie wymieniono więźbę, pokryto dach i wieżę blachą miedzianą. Potem remontowano wnętrze: wymieniono wiele instalacji, malowano sklepienia, ściany i wszystkie ołtarze. Poprzedni proboszczowie, każdy w swej epoce, też dokonywali renowacji, ale ta obecna jest najbardziej kompleksowa. Dobiega końca renowacja głównego ołtarza i odnowienie wszystkich stacji Drogi Krzyżowej.

Miejscem pielgrzymkowym naszej parafii jest Kaplicówka, gdzie stoi papieski krzyż z Katowic-Muchowca oraz kaplica św. Jana Sarkandra, obok której stanął w 1995 r. papieski ołtarz. Pielgrzymi i turyści nawiedzają pięknie odnowiony, bogato zdobiony kościół parafialny, na Rynku zaś kaplicę narodzenia św. Jana Sarkandra i jego muzeum czy też kościół, w którym był ochrzczony (100 m od Rynku).

Troską proboszcza jest nie tylko dbałość o kościół jako budowlę, ale o Kościół jako wspólnotę. Ostatnie dziesięciolecia są czasem, kiedy utworzyło się wiele grup i wspólnot parafialnych, poczynając od dzieci, przez grupy młodzieżowe i dorosłych. Echem tego jest wydanie dekretu ks. bpa Tadeusza Rakoczego o ogłoszeniu kaplicy św. Jana Sarkandra sanktuarium. Prężnie rozwija się ruch Nowenny pompejańskiej, który rozszerzył się na około 70 parafii naszej diecezji, ale rozszerza się także na inne diecezje oraz inne kraje. Z radością wspominam pięć święceń prezbiteriatu w latach 1991 - 2001 oraz zrodzone w tej parafii powołania zakonne. Modlimy się o nowe powołania kapłańskie, zakonne i misyjne.
W 1994 r. ks. bp Tadeusz Rakoczy mianował mnie kanonikiem naszej diecezji, zaś w 1997 r. Ojciec Święty obdarował mnie tytułem swego kapelana (prałatem), co uważam za największe wyróżnienie. Funkcję dziekana pełniłem w latach 1983 - 1989, a potem znów od 1993 r. do chwili obecnej. Jestem też diecezjalnym opiekunem Apostolatu Maryjnego Cudownego Medalika oraz Apostolstwa Dobrej Śmierci. Dziękuję Panu Bogu za niezliczone łaski, którymi mnie obdarza przez całe życie. Rok Złotego Jubileuszu święceń kapłańskich jest też rokiem 30-lecia mojej posługi proboszczowskiej w tutejszej parafii.
Mile wspominam każdą parafię, w której posługiwałem.