Nie odkładam życia na jutro

Ukazały się dwa kolejne tomiki wierszy Wacława Kostrzewy w pięknej szacie edytorskiej, zarówno ten wydany przez wydawnictwo „Nowy Świat” w Warszawie pt. „Wąskotorówka”, jak i przez krakowskie wydawnictwo „Miniatury” - tomik w wykwintnej okładce pt. „Oparty o wzgórze”.

„Wąskotorówka” prezentowana była na Międzynarodowych Targach Książki w Warszawie w maju tego roku. Pozycja wydawnictwa „Miniatur” z notą o pszczyńsko-klimontowskim poecie Macieja Szczawińskiego stanowi wybór wierszy Kostrzewy z poprzednich zbiorów, które noszą tytuły: „Ta jedyna”, „Uspokój moje wzburzone morze”, „Pragnienie”, „Pszczyńskie noce”, a także z ostatniego - „Wąskotorówka”.

W jego wierszach odnajdziemy tętniącą życiem, jędrną, soczystą teraźniejszość, z domem, urlopami w górach i za granicą, sukcesami – „to był najlepszy rok, omijały mnie czarne koty”, kobietami, erotyzmem, wiersze, w których mówi: „Już nie odkładam życia na jutro”. Są też obecne w tej poezji miejsca oglądane sercem, w Pszczynie, Klimontowie, w Ułanowicach - małej wiosce, gdzie spędził swoje dzieciństwo i czasy szkoły podstawowej: „Dzika tęsknoto (...) każesz patrzeć w dal, słuchać bicia dzwonów z mojego dzieciństwa”. Warto zaznaczyć, że tam właśnie, do Klimontowa i Ułanowic zapraszany jest na spotkania autorskie jako poeta z tamtych stron. Są powroty do osób bliskich, do ludzi, których już nie ma, ale pozostawili ślad w jego pamięci – dziadka, babci, ojca, brata, ale też i sąsiadów czy przypadkowych postaci.

Tak pisze Maciej Szczawiński o Wacławie Kostrzewie: „Barwna, prawdziwie niekonwencjonalna postać. Jak jego wiersze: z małej litery, z mocnym odczuciem rzeczywistości, gdzie źródła poezji: szare, białe, złote...”

„Matczyne słowa”

Mógłbyś być zwykłym chłopcem
wspinającym się na czereśnie
później ożeniłbyś się z sąsiadką
orał pagórki sandomierskie
jak robił twój ojciec
ale wyjechałeś stąd
nocnym pociągiem
teraz pola zarosły trawą

B.S. / http://www.glos.pless.pl class=dodaj>serwis internetowy Głosu Pszczyńskiego