Pszczyński skansen pełen historii

- Kiedy odwiedziła nas grupa architektów, uczestników międzynarodowego sympozjum, stwierdzili, że budynek ten jest ewenementem w skali światowej. Że nie spotkali się w żadnej kulturze ludowej z takim rozwiązaniem, gdzie piec chlebowy, nalepa, czyli piec kuchenny, i wędzarnia oprócz swych podstawowych funkcji, miały jeszcze za zadanie ogrzewanie domu. Specjalne kanały zabudowane w ścianach odprowadzały z nich ciepło do izb, a oziębione powietrze do komina - opowiada Leszek Kraciuk, gospodarz pszczyńskiego skansenu.

Architekci zwrócili uwagę także na to, że sień w chałupie z Grzawy jest bardzo szeroka i w niej właśnie ulokowano piec chlebowy i wędzarnię, co się też ponoć nie zdarzało. Nie mogli poza tym rozszyfrować tajemnicy nierównych węgłów tego domu.

- Kiedy jeździłem potem po świecie, specjalnie przypatrywałem się węgłom takich drewnianych budowli - wszędzie były równo ucięte. Całe Podhale ma te zakończenia blisko ścian. Gdzie indziej wystają dłuższe fragmenty, ale równo ucięte. Ktoś stwierdził, że może nie ma w tym żadnego zamysłu tylko cieśli nie chciało się ciąć i zostawił te końce tak, jak mu wypadło. Ale przecież taki pseudofachowiec nie podpisałby się pod swoją robotą. A tu na jednej belce stropowej wypisano dokładnie: "Jurek, cieśla z Jankowic, fundacji Czmajducha, 16 czyrwca 1831 roku postawił tą chałupę".

Więcej czytaj w Dzienniku Zachodnim.