Badania nad pszczyńskimi żubrami prowadzi SGGW

Jednym z podstawowych zagrożeń dla zdrowia żubrów są inwazje pasożytnicze. Regularny monitoring koproskopowy stad wolnożyjących oraz przebywających w hodowlach zamkniętych pozwala na ocenę ekstensywności i intensywności inwazji. W stadach żubrów przebywających w zawodach regularnie podaje się środki przeciwpasożytnicze, które wpływają na ograniczenie inwazji. W populacjach wolnożyjących nie stosuje się środków przeciwpasożytniczych, ale stara się utrzymać populacje w niewielkim zagęszczeniu, gdyż wraz ze wzrostem zagęszczenia narasta problem inwazji, szczególnie widoczny w przypadku gatunków parazytofauny charakteryzujących się prostym cyklem rozwojowym.

Zwierzęta dziko żyjące instynktownie poszukują roślin bogatych w substancje aktywne biologicznie. Przykładami roślin wpływających na redukcję pasożytów są: czosnek niedźwiedzi Allium ursinum, kolczurka klapowana Echinocystis lobata i liście orzecha włoskiego Juglans regia.

Prowadzone wcześniej doświadczenie dotyczące ziołowych dodatków paszowych w żywieniu żubrów dało obiecujące rezultaty, dlatego istnieje potrzeba kontynuowania badań. Celem badań jest opracowanie lizawki solnej z dodatkiem ziół, która pozwoli zmniejszyć inwazję pasożytów występujących u żubrów. Obecnie testowane są dwa warianty lizawki, każda w oddzielnym stadzie. W trakcie podawania lizawki oceniana będzie regularnie liczba jaj, larw i kokcydiów w próbach koproskopowych. Doświadczenie jest prowadzone w dwóch zagrodach, w tym w Pokazowej Zagrodzie Żubrów w Zabytkowym Parku Pszczyńskim.

Wykonawca badań: Barbara Kołodko. Katedra Genetyki i Ogólnej Hodowli Zwierząt SGGW