Karolina Karpiel: Fundament wdzięczności

Plany i cele są oczywiście ważne. Ale wszystko, co ma być trwałe potrzebuje fundamentu. Tak jak na piasku nie zbudujesz domu (albo przynajmniej nie powinieneś dostać pozwolenia!), tak nie zbudujesz Szczęścia na Frustracji. A żyjemy w czasach, w których o poczucie Frustracji łatwo równie jak o zwyrodnienie kręgosłupa i otyłość. Na Frustrację nie ma pigułki (ani przed, ani po), a alkohol działa wyłącznie doraźnie i ze skutkami ubocznymi (patrz kręgosłup, bo jakże łatwo się potknąć, oraz otyłość, bo przecież puste kalorie ;)).

Ale na szczęście w całym wachlarzu Emocji jest coś przeciwstawnego do Frustracji.

Wdzięczność. Tak jak Radość równoważy Smutek, tak Wdzięczność pozwala zrównoważyć Frustrację. Potrzebujemy przecież wszystkich Emocji, aby poczuć bogactwo Życia, a dopiero harmonia, swoisty balans między nimi, da nam Szczęście.

Dlatego zanim zmierzymy się z wycelowaniem i postanowieniem, zbudujmy fundament z Wdzięczności. A wdzięcznym można być ZA WSZYSTKO, bo wszystko jest po coś.

Pięknie prószący śnieg za oknem cudownie jest oglądać z ciepłego domu, najlepiej spod koca :) Ale na zewnątrz, kiedy ten sam śnieg sypie nam w twarz, możemy poczuć wdzięczność za to, że czujemy płatki śniegu na skórze. Czujemy!

W Życiu nic nam się nie należy... więc już samo otwarcie oczu o poranku jest Cudem!

Pijesz kawę na stacji benzynowej. Nawet jeśli to totalny sik bez aromatu, to stać Cię było na zakup tych siuśków. I może nawet na samochód, skoro jesteś na stacji ;) Jeśli było Cię stać, to pewnie masz pracę! Cudownie! Choć pewnie czasem jej nie lubisz. Jak każdy.

Ale też każdy ma jakieś powody do Wdzięczności. Począwszy od tych przez duże P, jak Zdrowie, Rodzina czy Dom. Są też błahostki, które tak cudownie jest celebrować. Ciepła herbata w zimny dzień. Parasolka, kiedy pada deszcz. Spotkanie z Przyjaciółką lub Kolegą, bo ktoś daje Ci swój Czas! A to największy Dar!

Można te wszystkie Wdzięczności notować, można stworzyć Dziennik Wdzięczności. Można na małych karteczkach pisać i wrzucać do pięknego słoika, a w trudnych chwilach wyjmować i uśmiechać się. Można także robić zdjęcia i zamykać w ramkach te chwile, które są dla Ciebie wyjątkowe.

A potem można pomyśleć "Wow! Jestem szczęściarzem, bo mam długopis i ręce dopisania! Aparat fotograficzny lub telefon do pstrykania fotek!". I już masz kolejne powody do bycia Wdzięcznym. Bo to działa jak kula śniegowa. Zaczynasz dostrzegać to wszędzie ;) Do każdego powodu do Wdzięczności "przylepi" się inny, kolejny, pokrewny.

I nagle dostrzeżesz, że jest tego ogrom! Poczujesz Moc od tego fundamentu! Inaczej spojrzysz na swoje Cele i Postanowienia. I może troszkę mniej będzie Cię irytowała koleżanka z biurka obok. Lub zbyt wolno działający komputer. Lub spóźniony pociąg? Rozumiesz? :)

Co mi tam plucha i zawierucha, skoro mam buty! ♥