18 czerwca 2015
wyświetleń: 2562

Nauczyciele z Czarkowa w Istanbule

W dniach 3-8 czerwca odbyła się szósta, ostatnia mobilność związana z realizacją międzynarodowego, wielostronnego projektu programu Comenius "European Identity", w którym oprócz Szkoły Podstawowej nr 6 w Czarkowie uczestniczyły szkoły podstawowe z Bridgend w Walii, z Bollebygd ze Szwecji oraz z Istanbułu w Turcji. Mobilność ta miała miejsce w Istanbule. Przypomnijmy, że projekt trwał 2 lata i miał na celu pogłębienie poczucia tożsamości europejskiej wśród uczniów i nauczycieli zaangażowanych szkół.

Reklama

Pobyt w Istanbule obejmował tradycyjnie wizytę w szkole. Uczniowie i nauczyciele przygotowali ciekawy program artystyczny z elementami kultury tureckiej. Mogliśmy posłuchać gry na tradycyjnym instrumencie tureckim "zitar" zarówno w wykonaniu uczennicy jak i nauczyciela muzyki oraz wziąć udział w tańcu tureckim. Następnie zaproszono nas do zwiedzania szkoły oraz obserwacji zajęć lekcyjnych prowadzonych w szkole. Było to jak zawsze bardzo cenne doświadczenie ze względu na możliwość porównania metod nauczania stosowanych w poznanych w trakcie realizacji projektu szkołach. Uczniowie prezentowali też własne prace plastyczne i językowe i rozmawiali z nami po angielsku. Zadawali też dużo pytań na temat edukacji w Polsce.

Uczniowie z Czarkowa w Istanbule - 3-8.06.2015 · fot. SP 6 w Czarkowie

Wizyta w Istanbule to także okazja do poznania tego największego i najludniejszego miasta Turcji i jej centrum kulturalnego, handlowego oraz finansowego. Miasto rozciąga się po obu stronach cieśniny morskiej Bosfor, od północnego wybrzeża Morza Marmara do południowego wybrzeża Morza Czarnego. Położenie zarówno w europejskiej Tracji, jak i azjatyckiej Bitynii sprawia, że Stambuł jest jedną z dwóch (obok rosyjskiego miasta Magnitogorsk) metropolii świata znajdujących się na dwóch kontynentach.

To miasto o bogatej historii, którą "odczuwa się" na każdym kroku. Pierwsze ślady osadnictwa w okolicach Stambułu pochodzą z epoki kamienia i znajdują się w części azjatyckiej miasta. Pierwsza zorganizowana osada istniała w epoce brązu na terenie dzisiejszego pałacu Topkapı, który mieliśmy okazję odwiedzić. To kompleks pałacowo-ogrodowy z bogatymi zbiorami z różnych epok.

Na Półwyspie znajdują się największe kościoły, najwspanialsze meczety i największe muzea. Tu znajduje się również Hipodrom, Hagia Sofia. Stare miasto jest otoczone murami miejskimi pochodzącymi z IV i V n.e. W trakcie naszej wizyty odwiedziliśmy Hagię Sofię natomiast nie udało nam się wejść do Błękitnego Meczetu z uwagi na ogromną ulewę i związaną z tym konieczność stania w długiej kolejce w strugach deszczu.

Innym zabytkiem jaki zwiedziliśmy jest Wieża Galata. Wieża Galata (tur. Galata Kulesi), zwana również Christea Turris, czyli Wieża Chrystusa, lub Megalos Pyrgos (Wspaniała Wieża) - wznosi się w Stambule w Turcjiw dzielnicy Galata. Wieża Galata została zbudowana w 1384 jako część fortyfikacji ówczesnej kolonii Genui i była jej najwyższym punktem (wieża ma wysokość 63 metrów). W czasach Imperium Osmańskiego w wieży stacjonował oddział janczarów. W XVI w. znajdowało się tu więzienie. Po pożarze w 1794 wieżę odrestaurowano. Do 1964 z wieży wypatrywano pożarów, następnie wieżę zamknięto, odrestaurowano i w1967 roku otworzono ją dla zwiedzających. Obecnie znajdują się tutaj: klub, restauracja, sklep z pamiątkami oraz punkt widokowy.

Istanbuł to prawdziwe centrum handlowe, o czym mogliśmy się przekonać spacerując po licznych bazarach, m.in. po bazarze z przyprawami jak i po tzw Wielkim Bazarze, na których miejscowi kupcy oferują głównie tradycyjne przyprawy, potrawy i specjały jak i wyroby rzemieślnicze. Robiąc zakupy w takich miejscach trzeba pamiętać o tradycji negocjacji ceny.

Prawdziwą atrakcją okazała się wycieczka na Princes Island, największą wyspę wchodzącą w skład Istanbułu. Można po niej poruszać się pieszo, na rowerze albo konno. warto ja odwiedzić z uwagi na piękne widoki.

W ten oto sposób zakończyliśmy nasz dwuletni projekt, który dał nam wiele możliwości poznania innych kultur, systemów edukacji, metod nauczania, dostarczył wielu cennych przeżyć i doświadczeń, umożliwił kontakt z nauczycielami i uczniami innych szkół. Pozostaje nam owocnie wykorzystać zdobyte doświadczenia jak i pielęgnować zdobyte przyjaźnie dla lepszego rozumienia naszej europejskiej tożsamości.