Emocjami malowane... malarska twórczość Doroty Domagalskiej i Anny Zdonkiewicz

Dorota Domagalska to młoda, utalentowana kobieta, która w swoim życiu łączy pasję do sztuki z niezłomną wolą walki. Mimo, że od wielu lat choruje na nowotwór piersi, nie poddaje się i pozostaje inspiracją oraz motywatorką dla innych kobiet zmagających się z trudnościami. Jej twórczość to nie tylko piękno estetyczne, ale przede wszystkim głęboka opowieść o osobistych przeżyciach, walce i nadziei.

Obrazy Doroty, która po raz trzeci zmaga się z rakiem, stają się niezwykle osobistą formą terapii i introspekcji. Jej twórczość odzwierciedla głębokie emocje związane z nieustanną walką z chorobą, a każdy obraz staje się symbolicznym wyrazem nadziei, strachu, wytrwałości i transformacji. W obliczu kolejnych zmagań, sztuka nie tylko umożliwia jej wyrażenie najgłębszych uczuć, ale staje się również narzędziem autoterapii, pomagającym przetrwać trudne chwile. Jej historia jest pełna inspirujących momentów, a jej podejście do życia motywują wiele kobiet do walki z własnymi trudnościami. Dorota pokazuje, że nawet w obliczu choroby można odnaleźć piękno i radość.

Anna Zdonkiewicz tworzy obrazy, które są odzwierciedleniem jej wewnętrznego świata i zewnętrznych doświadczeń. Wystawa jest wyjątkowo osobista - w obliczu choroby siostry, stała się jej towarzyszką w tych zmaganiach oraz jest motorem do działań związanych z leczeniem. Otacza Dorotę miłością towarzysząc jej w codziennych aktywnościach, między innymi w malowaniu i dzięki temu sama również zaczęła malować.

Podczas wspólnego malowania zanurzają się w procesie twórczym, co pozwala im oderwać myśli od codziennych zmagań z rakiem i skupić się na kreacji. Malowanie staje się dla nich przestrzenią, w której mogą wyrażać emocje bez słów - ból, nadzieję, strach, ale także wdzięczność i miłość. Każdy obraz to osobisty dialog pomiędzy siostrami, pełen współczucia, wsparcia i zrozumienia, nasycony emocjami i symboliką.

Pierwsza wystawa obrazów sióstr odbyła się zaledwie sześć miesięcy po tym, jak dowiedziały się, że rak powrócił. To był czas pełen niepewności, strachu, ale i moment, w którym sztuka stała się ich ratunkiem, ucieczką i siłą. Przed tym wydarzeniem nigdy nie malowały i nie miały doświadczenia w tej dziedzinie. Wszystko zaczęło się od potrzeby wyrażenia emocji, których nie dało się wyrazić słowami. Malowanie stało się formą terapii, która z czasem przerodziła się w prawdziwą pasję, pozwalającą stawić czoła najtrudniejszym momentom.

Już po raz trzeci odbędzie się wystawa obrazów Doroty i Anny - tym razem w Pszczynie. Poprzednie wernisaże miały miejsce w Galerii GX w Siemianowicach Śląskich oraz w Galerii Czarnej MOK w Zawierciu. Każda z tych wystaw była dla nich nie tylko okazją do podzielenia się swoją twórczością, ale także świadectwem siły, jaką daje sztuka w trudnych chwilach.

Kuratorem wystawy będzie Andrzej Styrna, uznany artysta malarz z ponad 35-letnim oświadczeniem, który w swoim dorobku ma liczne wystawy zarówno w kraju, jak i za granicą. Znany jest z surrealistyczno-symbolicznego stylu. Inspiracje czerpie zarówno ze świata snów jak i ze świata realnego, z tego co go otacza - ludzie, zjawiska, zdarzenia, krajobrazy. Jego dzieła charakteryzują się oderwaniem od rzeczywistości i burzeniem logicznego porządku, tworząc szczególną aurę pełną emocji i delikatnego niepokoju. Andrzej jest także reżyserem, autorem rysunków do książek, plakatów, scenarzystą i scenografem.