Program uczy dzieci, jak radzić sobie z codziennymi problemami, jak nazywać uczucia, jak o nich rozmawiać oraz jak najlepiej dobierać sposoby radzenia sobie. Nie koncentruje się on na dzieciach z konkretnymi problemami czy trudnościami, ale promuje zdrowie emocjonalne wszystkich małych dzieci. Program zaczyna się od rozmawiania na temat uczuć: smutku, szczęścia, złości, zazdrości i zdenerwowania.

Dzieci ćwiczyły wyrażanie tego, jak się czują w różnych sytuacjach i poszukiwały sposobów co można zrobić, aby poczuć się lepiej. W ramach drugiej części programu dzieci uczyły się skutecznej komunikacji, jak słuchać innych, jak prosić o pomoc i mówić to, co chce się powiedzieć, nawet gdy to jest trudne.

W części trzeciej uczyły się o przyjaźni, jak nawiązywać i utrzymywać przyjaźń, jak radzić sobie z samotnością i odrzuceniem, jak godzić się z przyjacielem po sprzeczce oraz jak zdobywać nowych przyjaciół.

Czwarta część programu, która została zrealizowana dotyczyła rozwiązywania konfliktów. Rozmawialiśmy o agresji i przemocy oraz o sposobach relaksacji.

Piąta część programu była refleksją nad radzeniem sobie z małymi i wielkimi zmianami. W czasie tych spotkań rozmawialiśmy o pozytywnych i negatywnych aspektach zmian.

Ostatnia, szósta część stanowiła podsumowanie wszystkiego, czego dzieci nauczyły się dotychczas: znajdowania różnych sposobów radzenia sobie z trudnościami, pomagania innym oraz adaptowania się do nowych sytuacji.

W trakcie spotkań dzieci wykonywały ćwiczenia, rysowały, odtwarzały scenki i wymyślały różne sposoby poradzenia sobie z trudnościami, jakie je spotykają. Po każdej skończonej części programu dzieci wraz z rodzicami wykonywały ćwiczenia domowe, które pozwalały utrwalić i wzmocnić zdobytą wiedzę i umiejętności. Dzieci bardzo lubiły zajęcia z Zippim, lubiły zabawy, gry oraz potrzebowały, tak jak dorośli rozmawiać o swoich uczuciach i problemach.

Dzieci na tych zajęciach otwierały się, szczerze mówiły o swoich doświadczeniach, przeżyciach, o tym wszystkim co sprawia, że czują się radosne lub też smutne. Dzieci stały się bardziej świadome własnych uczuć, tego co przeżywają, tego, jak reaguje ich ciało na przykład na stres. Zajęcia pomogły dzieciom rozwijać umiejętności społeczne oraz umiejętności radzenia sobie z trudnościami.